
To polyglot or not to polyglot
Laten we aannemen dat sommige programmeerproblemen zich meer voor objectgeoriënteerde talen lenen, en andere meer voor functionele. Is het dan niet logisch om de taal te kiezen die het best bij het probleem past? Het antwoord op die vraag is: ja en nee. Ja, het is verstandig om the right tool for the job te kiezen - dat is een open deur. Maar zelfs als we aannemen dat de ene taal zich beter leent voor het probleem, is het maar de vraag of het verstandig is dat jij die taal nu inzet om dat probleem op te lossen.
Vijf haiku's over software ontwikkelen - Vol. 4
De klant heeft altijd / gelijk. Totdat je bouwt wat / de klant voorstelde.
Eén test per keer
Ik hou niet van programmeerboeken die van me vragen dat ik onder het lezen code schrijf. Daar kan zo’n boek niks aan doen, ik houd er nu eenmaal van om een boekje op de bank te lezen, ver weg van mijn laptop. Voor één boek maak ik een uitzondering, en dat is Learning Test-Driven Development van Saleem Siddiqui. Dat boek draait namelijk niet om het eindproduct, de code. Het draait om het proces.
Aansluiting (z)onder emoties
Onlangs mocht ik getuige zijn van een mooi moment. In een video-opname van een coachingsgesprek, zei de coachee van één van mijn medecursisten, met een verwonderde trilling in haar stem: “Goh, zo had ik het nou nog nooit bekeken.” Haar coach stelde toen de vraag die, denk ik soms, wordt gezien als de heilige graal onder de coaches(-in-opleiding?): “Wat voel je daarbij?”
Agile en Test-Driven Development
De meeste ontwikkelaars (waaronder ondergetekende!) schrijven als volgt code. Ze bekijken de specificaties en beginnen vervolgens te klungelen. Dat duurt een tijd, totdat ze iets hebben wat werkt. Of dat zo is, verifiëren ze middels handmatige tests. Pas als de code werkt als bedoeld, schrijft men - als het goed is! - een reeks geautomatiseerde tests. Het is een hardnekkig misverstand dat TDD deze praktijk van software schrijven omdraait: eerst de geautomatiseerde tests (meervoud!) schrijven, en dan pas de productiecode. De werkelijkheid ligt wat genuanceerder.
Blog #100!
Een minimijlpaal: dit is mijn honderste blog! In krap een jaar heb ik 80.168 woorden over softwareontwikkeling geschreven, gecategoriseerd onder 112 tags. Het leek me een mooi moment voor een knap staaltje navelstaren, met hier en daar een snuifje zelfpijperij. Bij dezen: tien blogs waar ik met iets van plezier op terugkijk.
Enums, switch statements en SOLID - deel 7
Een eeuwigheid geleden - april vorig jaar - schreef ik een reeks blogs over wat logica die rondom een Enum gebouwd was. Bijna een jaar na dato stel ik de vraag: wat probeerde ik nu eigenlijk te bereiken? - Eigenlijk was mijn use case betrekkelijk eenvoudig. Ik wilde wat logica kunnen koppelen aan een Enum-waarde, dat is alles. Sterker nog, die wens is niet alleen eenvoudig, hij is ook ontzettend generiek. Dat is een significante observatie. Gezien de generieke aard van het codeerprobleem, is er eigenlijk geen enkele reden waarom ik code zou moeten schrijven het probleem op te lossen.
Luisteren, sammenvatten en doorvragen
LSD staat voor lysergic acid diethylamide en heeft een hallucinerende werking. Het verhaal wil dat dat de inspiratie vormde voor Lucy in the Sky with Diamonds, en da’s een liedje van The Beatles. Maar LSD staat ook voor luisteren, samenvatten en doorvragen en da’s een bekende gesprekstechniek - weinig hallucinant, maar minstens even belangrijk in het leven van een softwareontwikkelaar.
Communiceren naast coderen
Veel programmeurs denken dat hun werk begint en eindigt bij het schrijven van code. Helemaal onterecht is dat niet, want het is precies die vaardigheid die hen hun baan heeft opgeleverd. Maar er komt veel meer kijken bij het ontwikkelen van software. Denk bijvoorbeeld aan: bedenken wat je gaat bouwen en hoe je dat gaat doen, het beoordelen van de code van je collega’s, en presenteren wat je hebt opgeleverd aan stakeholders. Zulke taken hebben een gemene deler: communicatie.
Een GIF zegt meer dan duizend woorden
De mogelijkheid om eenvoudig met GIF-jes te kunnen communiceren is één van de meest gewaardeerde features die Microsoft Teams heeft, als je het mij vraagt. Maar waarom? Want strikt genomen kan het doel van die applicatie - asynchrone communicatie bewerkstelligen voor gedistribueerde teams - ook worden bereikt zonder deze feature. Sterker nog, misschien zou onze communicatie wel vlotter verlopen als ik niet elk gesprek ontspoor met bewegend beeld!